Πολλοί από εμάς παραπονιόμαστε για άλλοτε ξαφνικούς και άλλοτε καθημερινής μορφής πόνους στο σώμα μας. Παρατηρούμε πως οι πόνοι αυτοί δεν είναι γενικευμένοι αλλά επικεντρώνονται σε γόνατα, χέρια και γενικότερα στις αρθρώσεις. Υποθέτουμε πως είναι κάτι προσωρινό και παροδικό δίνοντας την δική μας αιτία όπως έντονη άσκηση ή πίεση λόγω φόρτου εργασίας.
Η φράση «πόνος στις αρθρώσεις» μας παραπέμπει στα αρθριτικά που μόνο-κατά την δική μας άποψη-οι ηλικιωμένοι «κουβαλούν». Το συγκεκριμένο αποτελεί εσφαλμένη εντύπωση αφού οι οστεοαρθρίτιδες ή κοινώς τα αρθριτικά «χτυπούν» ανεξαρτήτως ηλικίας.
Ας δούμε όμως τα πράγματα σε βάθος…
Υπάρχουν 100 τύποι αρθρίτιδας, οι εκφυλιστικές όμως αρθροπάθειες, ή οστεοαρθρίτιδες είναι χρόνιες και συγκαταλέγονται στις βραδέως εξελισσόμενες παθήσεις των αρθρώσεων. Η συγκεκριμένη νόσος προσβάλει κατά κύριο λόγω τον χόνδρο που προαναφέραμε. Στους πάσχοντες από οστεοαρθρίτιδες ο χόνδρος εκφυλίζεται-σπάει δηλαδή-με αποτέλεσμα τα άκρα των οστών να μένουν εκτεθειμένα και να προκαλούνται πόνοι, δυσκαμψίες, πρήξιμο, περιορισμός κινήσεων ακόμη και η αίσθηση ότι το ένα κόκαλο τρίβεται πάνω στο άλλο, των λεγόμενος κριγμός.
Συνήθως η νόσος εκδηλώνεται περισσότερο στις αρθρώσεις των δαχτύλων του χεριού, στα γόνατα, τα ισχία αλλά και χαμηλά στη σπονδυλική στήλη. Μετά από φαρμακευτική αγωγή και πάντα με τη συμβουλή του γιατρού σας, η πάθηση βρίσκεται σε ύφεση και τα συμπτώματα καταλαγιάσουν. Η υγρασία όμως ή το δριμύ ψύχος μπορούν να σταθούν ικανά ούτως ώστε να «ξυπνήσει» η πάθηση και ενδεχομένως να επιδεινωθούν και τα συμπτώματα.
Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να συντελέσουν στην εκδήλωση της νόσου και μερικοί από αυτούς είναι:
- Η κληρονομικότητα
- Το φύλλο και στη συγκεκριμένη περίπτωση προσβάλλονται περισσότερο οι γυναίκες.
- Η ηλικία παρ’ όλα αυτά παίζει σημαντικό ρόλο αφού η νόσος κάνει πιο συχνή την εμφάνισή της μετά την ηλικία των 40 ετών.
- Προηγούμενα τραύματα των αρθρώσεων ή ακόμη και παθήσεις των αρθρώσεων.
- Η παχυσαρκία επιβαρύνει κατά πολύ το όλο σύστημα υγείας αλλά εδώ συγκεκριμένα τις αρθρώσεις των γονάτων.
- Καθημερινή ισχυρή πίεση ή ακόμη και κακομεταχείριση των αρθρώσεων.
Πρέπει όμως να σκέφτεστε θετικά πάνω από όλα. Και αυτό γιατί ακόμη και γενετική προδιάθεση να υπάρχει μπορείτε να προλάβετε κατά κάποιο τρόπο την εκδήλωση της νόσου με :
- Το να ασκείστε συστηματικά χωρίς όμως να φτάσετε στο άλλο άκρο αυτό της υπερβολής.
- Το να μην σηκώνετε άσκοπα βάρη και να υποβάλλεστε σε χειρωνακτική εργασία.
- Το να χάσετε μερικά κιλά-έστω και λίγα- θα «ξαλαφρώσει» τόσο εσάς όσο και τη νόσο.
Η συγκεκριμένη πάθηση μπορεί να αντιμετωπιστεί-με τη βοήθεια πάντα ιατρών-με τη λήψη φαρμάκων(σε μορφή χαπιών ή ενέσιμα), άσκηση των αρθρώσεων και παράλληλη ενίσχυση των μυών που τις περιβάλλουν, φυσικοθεραπεία – θαλασσοθεραπεία – υδροθεραπεία και σαν τελευταία λύση χειρουργική επέμβαση.
Προσοχή! Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να μπερδέψετε τις παθήσεις μεταξύ τους, επειδή κάποιες από τις επιπτώσεις τους μπορεί να συμπίπτουν. Άλλες είναι οι ρευματικές παθήσεις και άλλα τα αρθριτικά. Η διαφορά τους είναι μεγάλη αφού η πρώτη πάθηση εμφανίζεται συνήθως από μικρότερες ηλικίες, είναι βαριάς μορφής, ακολουθεί ταχεία εξέλιξη και μπορεί να «αγγίξει» και άλλα όργανα εκτός από τις αρθρώσεις όπως μάτι, νεφρά, καρδιά κ.ά. Η ιατρική παρακολούθηση σε αυτή την περίπτωση κρίνεται αναγκαία και συστηματική.
